مــــــَن که زیـاد سـَر از کـار ِ بـازاریـ ها دَر نمیــــاوَرَمـ

ولـی بـه گـُمانـمـ

حـتمـا جـنسـ هـای جـــدیدشـانـ آمدهـ که

منـ برایــــــت کهنــــه شـُدهـ اَمـ

گـاهـی

اینـقدر بـَد میشـِکـَنـَم

کـه جـُز بـیرونـ انـداخـتنـم راهـ ِ دیـگـری نـیست . . .

 من...!!!

گریه ی  آخر شب هایم …

انگار کافی نبوده …

این روز ها …

اول  صبح ها هم …

گریه می کنم …

دِلـَـــــمــ ؛

گـ ـاهے میــگیـــ ـرَد !

گـ ـاهے میــ ـسوزَد !

و حَتے گــ ـاهے ،

گــ ـاهے نـَ ـه خیــلے وَقتـــ هـآ

میـــ ـشِکَند !

امــ ـا هَنـــــ ـوز مے تَپـــَــد به خـُدا

                                                  خدایا من به عنوان بنده حاجتم را گفتم

امیدوارم اگر قرار به برآورده نشدنش هست

از حکمت تو باشد تا بی لیاقتی من . . .

 میـدونی بن بست زنـدگی کـجـاست ؟
جــایــی کـه
نـه حـــق خــواسـتن داری

نـه تــوانــایـی فـــرامــوش کـــردن